Eén van onze honden een flinke Duitse Herder reu is niet echt makkelijk. Deze is na vier eigenaren, de nodige mishandelingen en eenzame opsluiting op een leeftijd van een jaar bij mij gekomen. Het socialiseren van deze hond naar mens en dier heeft ruim 2 jaar in beslag genomen. Een kennismaking met hem is voor de meeste honden niet altijd het gezelligste moment van de dag  en voor de betreffende eigenaren vaak al helemaal niet. Deze Herder zet een hond die zijn roedel nadert op zijn plaats in duidelijk hondentaal. Zodra de vreemde hond de Herder als ranghoogste erkend is er niets meer aan de hand. Ook een hoop gepiep en gegil is voldoende voor hem om de betreffende hond met rust te laten. Weg rennen is in dit geval taboe en heeft tot gevolg dat de herder erachteraan flits om als nog zijn gezag te laten gelden. Vervelend maar wel normaal hondengedrag. Eén van de dingen die ik hem daarom snel geleerd heb was het negeren en geen oogcontact te zoeken met andere honden. Het vermijden van het oogcontact zorgt ervoor dat er geen aanleiding is voor een uitval. Voor een hond die niet altijd even sociaal is naar vreemde honden, is het erg handig om hem te leren honden te negeren.

 Natuurlijk kon dit niet met onze nieuwe aanwinst. Ze moesten alle drie met elkaar kennis maken voor we ze in ons huis samen zetten. Op de dag dat ik haar ging ophalen had ik met mijn partner op neutraal terrein afgesproken voor een kennismaking met onze Labrador en de Herder. Ik was er al en toen hij met beide honden aan kwam lopen en ze los liet. Natuurlijk zat onze nieuwe aanwinst wel aan een lange lijn omdat ik niet wist hoe zij in een vreemde omgeving op onze honden zou reageren en ik te allen tijde wilde voor komen dat ze er vandoor ging.  Ze wist niet wat haar overkwam, twee blaffende honden kwamen alles behalve vriendelijk op haar afgestormd. Tja en wat doe je dan als verstandige hond, gewoon blijven staan en ieder oogcontact vermijden, hoofd weg draaien, uitgebreid geeuwen, staart naar beneden en vooral niet bewegen en dan maar hopen dat het goed gaat. Duidelijker kan hondentaal niet zijn. Deze kalmerende signalen hadden dan ook het juiste effect. De labrador en de herder snuffelden aan haar waarop de labrador besloot dat er in het gras vast wel iets eetbaars te vinden was en de herder zich naar mij richtte in afwachting van het vervolg. Haar lichaamstaal was voldoende om de andere honden te laten blijken dat zij echt geen enkele bedreiging vormde.

We gingen gezamenlijk een wandeling maken die zonder verdere confrontaties verliep. Onze herder reu negeerde haar en zij volgde zijn voorbeeld door hem eveneens te negeren. In onze tuin besloten we om ook onze nieuwe aanwinst los te laten, zodat zij niet beperkt was in haar bewegingen en we een duidelijk beeld kregen van de verhouding tussen de honden voor het komende moment. Bedenk dat de rangen niet in enkele minuten bepaald zijn en zeker in een begin periode regelmatig kunnen wisselen.  De dame besloot dat ze deze toch erg aantrekkelijk  herder reu wel eens van dicht bij wilde bekijken.

Na wat gesnuffel aan elkaar tilde ze haar hoofd op en deed een poging om deze over zijn nek te leggen. Dit is een rangbepalende handeling. Het gevolg was een hoop gegrauw en gesnauw van de Herder reu.

Hiermee liet hij haar duidelijk blijken het er niet mee eens te zijn en wees haar op hondse wijze de plaats. Gelukkig accepteerde zij dit zonder mokken of morren. Maar kwam wel direct naar me toe lopen voor de nodige steun die ik haar natuurlijk onthield. Om zoveel mogelijk problemen tussen twee honden te voorkomen is het noodzakelijk om altijd de ranghoogste ook als dusdanig te behandelen en zeer zeker geen steun geven als de ranglaagste het onderspit delft.  Na nog een poosje het spel van alle drie de honden aanschouwt te hebben besloten we naar binnen te gaan en hopen op een goede kennismaking met onze katten.

Deze hadden het hele schouwspel van achter het raam hadden gevolgd stonden vol verwachting voor de deur te wachten op de gezins uitbreiding. Zij vol verwachting maar wij ook. Hoe zou ze reageren op de katten.

De meeste katten gaan er van door zodra er een vreemde hond in zicht is maar die van ons gewend aan honden, denken er anders over. Zij blijven dus zitten tot er een kritiek punt aanbreekt en het echt noodzakelijk is om zich naar hoger  gelegen delen te verplaatsen. Tot onze blijdschap ging onze nieuwe aanwinst heel voorzichtig snuffelend de confrontatie met één van onze katten aan die op zijn buurt liet blijken dat ze welkom was door even aan haar neus te snuffelen en haar een kopje te geven, om vervolgens ons te begroeten.  De andere twee observeerde haar van een afstandje. Wij vonden het heerlijk dat ook deze kennismaking zo soepel verliep.

De komenden dagen was het voor allemaal even wennen en met name voor onze nieuwe aanwinst. Onze Labrador van 16 jaar geloofd het allemaal wel en negeert na een eerste kennismaking consequent iedere hond zolang ze maar bij zijn eten vandaan blijven. De labrador is verder in een roedel altijd de ranglaagste en zal ook geen enkele poging doen om dit te veranderen. Wel wisten we dat beide herders nog wat strubbelingen zouden hebben voor de rang definitief bepaald was. Maar aan het gedrag van beide honden was duidelijk te zien dat dit zeker geen ernstige vormen aan zou nemen.